- 1790
- ۱۳۹۴/۰۵/۳۰ - ۰۲:۳۱
- 673 بازدید
زمانی که من شرکت خود را در زیرزمین در غرب لندن به راه انداختم هیچ طرح بزرگ و یا استراتژی وجود نداشت. من قصدی برای ساخت یک امپراتوری کسب و کار نداشتم. من خیلی ساده به دنبال چیزی بودم که مردم با استفاده از آن لذت ببرند و در پایان روز از اینکه عایدی به حد کافی برای پرداختن قبوض بود شکرگزار بودم. ریچارد برانسون ویرجین آتلانتیک را در سال ۱۹۸۴ به عنوان یک شرکت هواپیمایی[…]
زمانی که من شرکت خود را در زیرزمین در غرب لندن به راه انداختم هیچ طرح بزرگ و یا استراتژی وجود نداشت.
من قصدی برای ساخت یک امپراتوری کسب و کار نداشتم. من خیلی ساده به دنبال چیزی بودم که مردم با استفاده از آن لذت ببرند و در پایان روز از اینکه عایدی به حد کافی برای پرداختن قبوض بود شکرگزار بودم.
ریچارد برانسون ویرجین آتلانتیک را در سال ۱۹۸۴ به عنوان یک شرکت هواپیمایی ثبت کرد با این ایده خلاق که سرویس بسیار متفاوتی به مشتری بدهد. ایده ای که در آن زمان انقلابی بود.
هم اکنون نیز وی به دنبال تاسیس ویرجین کهکشانی به عنوان اولین شرکت ارائه دهنده امکان سفر به فضا است.
صاحبان کسب و کار موفق باید تشخیص دهند که کارکنان آنها با ارزش ترین دارایی آنها هستند، و مدیران باید قدردان آنها باشند به گونه ای که کارمندان این موضوع را حس کنند.
برانسون می گوید مدیران بزرگ تشخیص می دهند که آنها تمام پاسخ ها را ندارند و به ایجاد تیم هایی برای کمک به رشد شرکت مبادرت می کنند.
مطمئنا شما باید موضع خود را لحاظ کنید اما هیچ گاه نمی توان دیدگاه های خود را بدون بحث و درجه ای از اجماع به دیگران تحمیل کنید.
برانسون می گوید او همواره یک نوت بوک کوچک را با خود حمل میکند و هر زمان که در تعامل با کارکنان ویرجین است یادداشت بر می دارد.
همچنین هنگامی که در حال پرواز با هاپیمایی ویرجین است؛ دوست دارد از مسافران درخواست کند تا در مورد تجربه خود از خطوط هوایی وی بگویند.